W chwili pojawienia się na froncie II wojny światowej stanowił zaskoczenie dla Niemców ze względu na duży kaliber armaty i grubość pancerza. Posiadał opinię pojazdu, którego wykorzystanie znacząco wpłynęło na przebieg wojny. Początkowo produkowany w Charkowskiej Fabryce Parowozów im. Kominternu, był podstawą uzbrojenia radzieckich sił pancernych w latach 1941-1945. Podczas wojny był pojazdem pancernym wyprodukowanym w największej liczbie egzemplarzy. Był też drugim, pod względem wielkości produkcji, czołgiem wszech czasów - po swoim następcy, czołgu serii T-54/55. W 1996 roku T-34 był nadal używany przez 27 krajów świata.
Państwo | ZSRR |
Producent | Charkowskie Biuro Projektowe im. Aleksandra Morozowa |
Typ pojazdu | czołg średni |
Trakcja | gąsienicowa |
Załoga | 4 osoby |
Lata produkcji | 1940 - 1958 |
Egzemplarze | ok. 84 070 |
Silnik | 12-cylindrowy, wysokoprężny, czterosuwowy, widlasty model W-2 500 KM |
Transmisja | mechaniczna |
Poj. zb. paliwa | zasadnicze 460–480 l, dodatkowe 134 l |
Pancerz | spawany z płyt walcowanych, grubość do 52 mm |
Dług./szer./wys. | 6,68 m / 3 m / 2,45 m |
Prześwit | 0,40 m |
Masa | 26,5 tony |
Prędkość | 53 km/h |
Zasięg | 300 km (po drodze), 230 km (w terenie) |
1 x działo L-11 lub F-34 kal. 76,2 mm |
2 x karabin maszynowy DT kal. 7,62 mm |