W Wojsku Polskim wykorzystywana już w czasie II wojny światowej.

Armata o uniwersalnym przeznaczeniu, do osłony wojsk na froncie, a także do zadań związanych z obroną przeciwlotniczą obiektów stałych i terytorium kraju. Sprawdzała się również do zwalczania celów lądowych – umocnień, ale przede wszystkim pojazdów pancernych. Przeznaczona była do prowadzenia ognia do celów lecących na wysokościach do 10,5 km oraz na odległość do 15,5 km

Eksponat z 1337 roku przekazany nieodpłatnie przez Ministra Obrony Narodowej zgodnie z wykazem mienia ruchmego Skarbu Państwa Nr 4/2019/WWzS

.