Radiostacja była przeznaczona do zapewnienia łączności w relacji ziemia – powietrze. Wykorzystywana na poziomie niższych szczebli taktycznych, głównie jako wyposażenie poddodziałów piechoty i artylerii. Spotykana także jako element wyposażenia wozów dowódczo-sztabowych, na przykład R-2AM, R-5.
Radiostacja w pełni tranzystorowa, zastąpiła wcześniejsze modele R-809 i R-809M. Weszła na wyposażenie Wojska Polskiego pod koniec lat 70-tych.
| Zakres częstotliwości | 100 - 149,975 MHz |
| Rodzaje emisji | modulacja amplitudy (AM) |
| Skok częstotliwości | przestrajanie skokowe co 25 kHz |
| Praca | bez poszukiwania i podstrajania zapewniona dzięki układom kwarcowej syntezy częstotliwości |
| Częstotliwość pośrednia | I p.cz – 15,8 do 15,875 (zmienna); II p.cz. – 1,6 MHz |
| Moc wyjściowa | nie mniej niż 0,5 W (nadajnik) |
| Czułość odbiornika | nie gorzej niż 6 μV |
| Głębokość modulacji | do 95 % |
| Zasilanie | z dołączanego akumulatora Ni - Cd 12 V / 20 Ah lub z zewnętrznego zasilacza |
| Pobór prądu | 0,5 A (przy odbiorze) 2 A (przy nadawaniu) |
| Waga | ok. 21 kg (komplet roboczy z akumulatorem) |
| Zakres temperatur | -50 do +50 °C |
| Obsługa | jeden żołnierz (transport pełnego kompletu przez dwóch żołnierzy) |
| Anteny | taśmowa do pracy w ruchu; dyskowo-stożkowa na składanym maszcie do pracy na postoju |
