Lampowy, przenośny odbiornik z ekonomicznym zasilaniem, przeznaczony do odbioru słuchowego sygnałów telefonicznych i telegraficznych. Wszedł na wyposażenie Wojska Polskiego w połowie lat 50-tych.
Oprócz typowego zastosowania jako odbiornik przenośny, spotykany był często na węzłach łączności, ruchomych stanowiskach dowodzenia oraz jako odbiornik dodatkowy (rezerwowy) radiostacji średnich mocy.
| Zakres częstotliwości | 1 - 15 MHz |
| Częstotliwość pośrednia | 465 kHz |
| Czułość | dla odbioru fonicznego nie gorsza niż 7,5 μV dla odbioru telegraficznego nie gorsza niż 3 μV |
| Przestrajanie | płynne; działki skali naniesiono co 10 kHz na I i II podzakresie oraz co 20 kHz na III – V podzakresie |
| Kalibrator | wbudowany kalibrator kwarcowy |
| Zastosowane lampy | 8 sztuk 2Ż27Ł |
| Zasilanie | z akumulatora Ni-Cd 2,5 V / 24 Ah (żarzenie) oraz suchej baterii anodowej BAS-80 napięciem 80 V; alternatywnie z akumulatora Ni-Cd 2,5 V / 24 Ah i przetwornicy wibratorowej WP-3M |
| Czas pracy | jeden akumulator zapewnia 12 godzin pracy przy współpracy z przetwornicą wibratorową WP-3M |
| Waga | 21 kg (komplet roboczy) |
| Zakres temperatur | -40 do +50 °C |
| Obsługa | jeden żołnierz |
