Była następcą radiostacji R-106 i R-116. Wykonana już na lampach subminiaturowych i dwóch tranzystorach germanowych (przetwornica zasilacza). Weszła na wyposażenie Wojska Polskiego na początku lat 60-tych, używana na szczeblu od drużyny do kompanii.
Istotną wadą tej radiostacji były bardzo drogie i mało trwałe akumulatory – ale za to były bardzo lekkie. W terenie otwartym zasięg wynosił do 2 – 4 km.
| Zakres częstotliwości | 48,5 - 51,5 MHz |
| Rodzaje emisji | modulacja częstotliwości (FM) |
| Skok częstotliwości | przestrajanie płynne, działki skali co 100 kHz |
| Praca | bez poszukiwania i podstrajania zapewniona dzięki dużej szerokości toru p.cz. i hermetyzowanej, stabilnej heterodynie |
| Częstotliwość pośrednia | 1880 kHz |
| Moc wyjściowa | ok. 300 mW |
| Czułość odbiornika | nie gorzej niż 2 μV |
| Dewiacja częstotliwości | 8 kHz |
| Zasilanie | z wewnętrznej baterii 2 szt. akumulatorów srebrowo-cynkowych 1,5 V / 10 Ah |
| Czas pracy | około 13 godzin przy stosunku czasu odbioru do nad. jak 3:1 (na jednym komplecie akumulatorów) |
| Waga | ok. 3 kg (komplet roboczy) |
| Zakres temperatur | -50 do +50 °C |
| Zanurzenie | Wytrzymuje zanurzenie w wodzie do 0,5 m przez 10 minut (z zamkniętymi oboma pokrywami) |
