Krótkofalowa lampowa radiostacja produkcji radzieckiej, weszła na wyposażenie Wojska Polskiego na początku lat 60-tych ub. wieku, jako zmodernizowany następca radiostacji R-104.
Przedstawiona radiostacja jest w ukompletowaniu do pracy jako radiostacja przenośna – po dołożeniu dodatkowego wyposażenia służyła jako radiostacja samochodowa.
| Zakres częstotliwości | 1,5 - 4,25 MHz |
| Rodzaje pracy | foniczna modulacja amplitudy i telegrafia |
| Skok częstotliwości | przestrajanie płynne, działki skali co 10 kHz |
| Praca | bez poszukiwania i podstrajania zapewniona dzięki wbudowanemu kalibratorowi kwarcowemu i wysokiej stabilności heterodyny |
| Częstotliwość pośrednia | 690 kHz |
| Moc wyjściowa nadajnika | 3,5 W na telegrafii i 1 W na fonii |
| Czułość odbiornika | nie gorzej niż 8 μV dla pracy fonicznej nie gorzej niż 4 μV dla pracy telegraficznej |
| Sterowanie | lokalne i zdalne poprzez linię telefoniczną i aparat polowy |
| Zasilanie | 2 akumulatory Ni-Cd 2,4 V / 24 Ah, np. 2NKN-24 |
| Zastosowane lampy | 12 szt. 2Ż27Ł, 2 szt. 4P1Ł i 1 szt. GU-50 |
| Czas pracy | 24 godziny, dla stosunku czasu odbioru do nadawania jak 3:1 (na jednym komplecie akumulatorów, w temperaturze pokojowej) |
| Waga | ok. 28 kg (komplet roboczy) |
