Pod koniec lat 80. rozpoczęto prace nad nową wersją Poloneza. Kierownikiem projektu był Jan Politowski, ostateczną wersję nadwozia zaprojektowali Antoni Kasznicki i Zbigniew Kowalczyk. 31 lipca 1991 roku rozpoczęto produkcję seryjną modelu Caro. Od tego też roku gwałtownie zaczął wzrastać poziom produkcji Poloneza.
W 1992 roku rozszerzono ofertę o silniki 1.5/1.6 z układem jednopunktowego wtrysku paliwa i katalizatorem (wersje oznaczone jako GLI. Silniki przystosowane zostały do pracy na benzynie bezołowiowej. W tym samym wprowadzono zmodernizowany wał kierownicy. W 1993 roku miało miejsce kilka modernizacji samochodu: w pierwszej połowie roku poszerzono rozstaw kół z przodu i z tyłu o 59 mm, co poprawiło stateczność auta. Na jesieni miała miejsca kolejna seria zmian: z maski silnika zniknął plastikowy chwyt powietrza, którego rolę przejął nowy plastikowy pas podszybia w miejsce metalowego, zmodernizowano instalację elektryczną, ulepszono mechanizm wycieraczek, zastosowano nowy zestaw wskaźników. Poprawiono także ogrzewanie i wentylację wnętrza poprzez montaż czterech nawiewów w kabinie pasażerskiej.
W połowie lat 90. Polonez Caro był najchętniej kupowanym nowym samochodem w Polsce.
Państwo | Polska |
Producent | FSO - Fabryka Samochodów Osobowych |
Typ nadwozia | 5–drzwiowy hatchback |
Lata produkcji | 1991 - 1997 |
Silnik | R4 OHV 1,6 l |
Skrzynia biegów | 5-biegowa manualna |
Rodzaj napędu | tylny |
Poj. zb. paliwa | 45 l |
Dług./szer./wys. | 4,32 m / 1,65 m / 1,42 m |
Masa własna | 1115 kg |