AKM

Karabinek automatyczny

Radziecki karabinek automatyczny, zmodernizowana wersja karabinka AK. W 1949 roku do uzbrojenia Armii Radzieckiej przyjęto karabinek AK. W następnych latach produkowano kolejne wersje tego karabinku różniące się rodzajem komory zamkowej. Pierwsze serie posiadały komorę zamkową tłoczoną, później z powodu trudności z opanowaniem tej technologii przez zakłady w Iżewsku powstały dwa typy komór zamkowych frezowanych.

W 1956 roku rozpoczęto produkcję kolejnej wersji AK, oznaczonej jako AKM. Tym razem zmiany były większe i obejmowały: ponowne zastosowanie tłoczonej komory zamkowej, uproszczono sposób mocowania lufy w obsadzie (zamiast połączenia gwintowego zastosowano kołkowanie), łoże (dodano występy chwytne), pokrywę komory zamkowej (dodano trzy przetłoczenia zwiększające sztywność), mechanizm spustowy (dodano opóźniacz kurka zmniejszający rozrzut przy ogniu ciągłym), zmniejszenie masy suwadła, zastosowanie nowego bagnetu (6H3 lub 6H4), mechanizm powrotny, rurę i komorę gazową.

DANE PODSTAWOWE

Państwo ZSRR
Producent Koncern Kałasznikowa
Rodzaj broni karabinek automatyczny
Lata produkcji 1959 – do chwili obecnej

DANE TECHNICZNE

Kaliber 7,62 mm
Nabój 7,62 mm wz. 43
Magazynek łukowy, 10, 20, 30, lub 40 nab. / bębenkowy, 75 nab.
Długość 870 mm
Długość lufy 415 mm
Masa 3,45 - 4,37 kg
Prędkość pocisku 715 m/s
Szybkostrzelność 600 strz./min
Zasięg skuteczny 1500 m



Wirtualny spacer

Strzelnica w Bielanach

Otwórz w nowym oknie